بررسی مقایسه‌ا‌ی تاثیر آموزش رفتارهای خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی و همتا بر هموگلوبین گلیکوزیله‌ی بیماران مبتلا به دیابت

مقدمه: آموزش خودمراقبتی اساس و شالوده‌ی درمان دیابت است. روش­های مختلف آموزشی اثرات یکسانی ندارند، لذا این مطالعه با هدف مقایسه­ی تاثیر آموزش رفتارهای خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی و همتا بر هموگلوبین گلیکوزیله‌ی بیماران دیابتی انجام شد. مواد و روش­ها: در این کارآزمایی بالینی شاهددار تصادفی شده، 120 بیمار از بین بیماران تحت پوشش کلینیک دیابت شهر بندرعباس انتخاب شدند و با روش تصادفی طبقه‌بندی به سه گروه مراقب سلامتی، همتا و شاهد تخصیص یافتند. ابزار جمع­آوری اطلاعات شامل پرسش‌نامه‌ی اطلاعات دموگرافیک و برگه­ی ثبت هموگلوبین گلیکوزیله بود. جمع­آوری اطلاعات در بدو ورود به مطالعه و 12 هفته بعد صورت گرفت. در گروه مراقب سلامتی، علاوه بر آموزش­های روتین، آموزش­های سلامتی و خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی (پرستار)، در گروه همتا توسط فرد همتا ارائه شد و گروه شاهد فقط آموزش­های معمول مرکز را دریافت کردند. یافته­ها: میانگین هموگلوبین گلیکوزیله در سه گروه، پیش از مداخله تفاوت معنی‌داری نداشت (29/0=P). پس از مداخله، نتایج آزمون ANOVA نشان داد که میزان HbA1C به طور معنی‌داری در گروه مراقب سلامتی نسبت به دو گروه دیگر کاهش یافته بود (04/0=P). نتیجه­گیری: از این مشاهده نتیجه‌گیری می‌شود که آموزش رفتارهای خودمراقبتی توسط مراقب سلامتی شیوه موثری برای کمک به کنترل دیابت در بیماران بوده و ترویج آن می‌تواند در کاهش عوارض بیماران دیابتی ثمربخش باشد.